Na majowym spotkaniu DKK omawiałyśmy dzieło Wita Szostaka pt. „Oberki do końca świata”.

Książka jest oryginalna i niezwykła. Opowiada o przemijaniu – przemijaniu życia, przemijaniu tradycji, muzyki i wsi. Przenosi czytelnika w świat znikający bez śladu. Można powiedzieć, że jest historią rodu Wichrów – muzykantów. Bohaterów poznajemy na początku powieści, towarzyszymy im przez większą część życia. Akcja powieści rozpoczyna się pod koniec lat 30. – tuż przed wybuchem wojny – a kończy na początku XXI wieku. Cała książka jest podzielona na dwie części: “Przed” – opisującą świat, który nie wypadł jeszcze ze swego pradawnego rytmu – i “Po” – gdy przemijający świat wiejskich muzykantów zaczynał stawać się zaświatem.

„Oberki do końca świata” to książka unikalna – nie dla każdego. Dla tych, którzy kochają literaturę z duszą, interesują się kulturą ludową i muzyką tradycyjną — będzie to lektura głęboko poruszająca.